วิเคราะห์เนื้อหาของหนังสือเรียนภาษาไทย
๑ เล่ม จะเป็นวรรณกรรมร้อยกรองหรือร้อยแก้วก็ได้
พร้อมวิเคราะห์ตามหลักเกณฑ์ที่ศึกษามาโดยตลอด
-ตอบ
ในขั้นแรกนี้ขออธิบายหลักในการวิเคราะห์เนื้อหาของหนังสือเรียนภาษาไทย
ดังนี้
การวิเคราะห์เนื้อหาในแบบเรียนนั้นจะต้องประกอบหัวข้อดังต่อไปนี้
๑.
แก่นของเรื่อง
๒.
เนื้อเรื่องย่อ
๓.
ศิลปะการแต่ง
๔.
ศิลปะการใช้ถ้อยคำและสำนวนโวหาร
๕.
รสวรรณคดี
๖.
ข้อคิดจากเรื่อง
๗.
ทัศนะของผู้เขียน
๘.
ความรู้หรือคุณค่าของเรื่อง
๙.
ข้อบกพร่องของเรื่อง
ตามที่กล่าวมาทั้ง
๙
หัวข้อนั้นเป็นที่ผู้ต้องการจะวิเคราะห์เนื้อหาในแบบเรียนวิชาภาษาไทยจะต้องทราบและนำหัวข้อเหล่านั้นมาใช้ในการวิเคราะห์ให้เกิดคุณภาพของผลการวิเคราะห์มากที่สุด
วิเคราะห์บทวรรณกรรมร้อยแก้ว
เรื่องสมเด็จแตงโม พระยาปริยัติธรรมธาดา
แก่นของเรื่อง
เพื่อให้ทราบประวัติของบุคคลสำคัญซึ่งเป็นบรรชิต มีความอดทนต่อความยากลำบาก
มีความขยันหมั่นเพียรศึกษาหาความรู้
และเมื่อเจริญก้าวหน้าแล้วก็มิได้ลืมบ้านเกิดเมืองนอนของตน
เนื้อเรื่องย่อ ในรัชกาลมเด็จพระเจ้าบรมโกศ
สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ที่บ้านหนองหว้า เมืองเพชรบุรี
มีเด็กชายคนหนึ่งไม่ปรากฏชื่อ กำพร้าบิดาและมารดา อาศัยอยู่กับพี่สาว
ภายหลังได้หนีออกจากบ้าน
เด็กเพชรผู้นี้อดอยากอาหาร
วันหนึ่งเล่นน้ำอยู่หน้าวัดใหญ่ พพบเปลือกแตงโมลอยน้ำมาจึงคว้านำไปเคี้ยวกิน
ตั้งแต่นั้นมาเพื่อนจึงเรียกว่าเด็กชายผู้นี้ว่า เด็กเพชรกินเปลือกแตงโม
เด็กเพชรอยู่กับเด็กวัดใหญ่ได้หลายวัน จนมาวันหนึ่งมานอนค้างที่วัด
คืนนั้นเจ้าอาวาสวัดใหญ่ฝันว่าช้างเผือกเข้ามาแทงพระไตรปิกฏ ท่านได้ทราบจากตำราทำนายฝันว่าจะมีคนสำคัญมาพบ
และเมื่อภายหลังทราบว่าเด็กแตงโมเข้ามาอาศัยอยู่ภายในวัด จึงชวนให้อยู่ด้วย เมื่ออยู่อาศัยที่วัดได้สักพัก
เจ้าอาวาสจึงให้เด็กแตงโมอ่านหนังสือ เด็กแตงโมเป็นผู้มีเชาว์สามารถอ่านประถม ก กา
และหนังสือเรื่องพระมาลัยได้
โดยไม่ต้องมีใครสอน เพราะสังเกตได้จากการเรียนของเพื่อนวัดมาก่อน
เจ้าอาวาสจึงให้เด็กแตงโมบวชเณร และเรียนภาษาบาลี
และครั้งหนึ่งได้ไปเทศน์แทนเจ้าอาวาสก็สามารถเทศน์ได้เป็นที่น่าพอใจของเจ้าเมืองเพชรบุรีมาก
สามเณรแตงโม
ศึกษาพระปริยัติธรรมจนสิ้นความรู้ขออาจารย์ต่าง ๆ ในเมืองเพชรบุรี
เจ้าอาวาสจึงนำสามเณรไปศึกษาต่อที่วัดหนึ่งในกรุงศรีอยุธยา จนจบได้เปรียญ
และอุปสมบทเป็นพระภิกษุ มีชื่อเสียง และได้เป็นพระอาจารย์ของพระราชกุมารในสมัยนั้น
ต่อมาเมื่อพระราชกุมารนั้นขึ้นครองราชย์ จึงได้เลื่อนสมนศักดิ์ให้เป็นพระราชาคณะ
และภายหลังเรียกกันว่า สมเด็จแตงโม
ต่อ ๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น